୨୬ ବର୍ଷ ପରେ ହଜିଲା ପୁଅକୁ ଖୋଜି ଆଣିଲା SIR, ଘରୁ ଯାଇଥିବା ଝିଅ ପୁଣି ଫେରିଲା

କୋଲକାତା ୬।୧୨: ନିର୍ବାଚନ ଆୟୋଗ ଏବେ ଭୋଟର ଲିଷ୍ଟ ବିଶେଷ ଗହନ ପୁନରୀକ୍ଷଣ (ଏସଆଇଆର) ଚଳାଇଛନ୍ତି। ଏହା ସାରା ଦେଶରେ ହେବ।ତେବେ ଏହାକୁ ନେଇ ବିବାଦ ଉପୁଜିଛି। କେଉଁଠି ବୁଥ ଲେବୁଲ ଅଫିସର (ବିଏଲଓ) ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରୁଛନ୍ତି ତ ଆଉ କେଉଁଠି ରାଜନୈତିକ ଦଳମାନେ ଭୋଟର ଲିଷ୍ଟରୁ ଲୋକଙ୍କ ନାମ ବାଦ ଦିଆଯାଉଥିବାରୁ ଆନ୍ଦୋଳନ କରୁଛନ୍ତି, ମାମଲା ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟକୁ ପହଞ୍ଚିଛି। ତେବେ ଏସଆଇଆରକୁ ସବୁଠୁ ଅଧିକ ବିରୋଧ କରୁଥିବା ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗର ଏକ ଘଟଣା ସମସ୍ତଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିଛି। ଏସଆଇଆର ଯୋଗୁ ୨୬ ବର୍ଷ ହେଲା ନିଖୋଜ ଥିବା ପୁଅକୁ ଫେରି ପାଇଛନ୍ତି ବୃଦ୍ଧ ବାପମା। ପରିବାରକୁ ଫେରିଛି ଖୁସି, ସଜାଡି ହୋଇଯାଇଛି ଉଜୁଡା ସଂସାର।

ଏସଆଇଆରର ଡିଜିଟାଲ ପ୍ରକ୍ରିୟାକରଣରେ ୨୬ ବର୍ଷ ପୁରୁଣା ଏକ ରହସ୍ୟର ସମାଧାନ ହୋଇଯାଇଛି। ହାୱଡାର ଏକ ବୃଦ୍ଧ ଦମ୍ପତ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଦୀର୍ଘ ଦଶନ୍ଧୀରୁ ନିଜର ପୁଅ ନିଖୋଜ ହେବା ଯୋଗୁ ମାନସିକ ଅଶାନ୍ତିରେଥିଲେ ଜଣେ ସ୍ଥାନୀୟ ବୁଥ ଲେବୁଲ ଅଫିସରଙ୍କ ସାମାନ୍ୟ ଉଦ୍ୟମ ତାଙ୍କ ହଜିଲା ପୁଅକୁ ଖୋଜି ଦେଇଛି। ୪୬ ବର୍ଷ ବୟଷ୍କ ପୁଅକୁ ବୋହୂ ଓ ନାତି ସହ ଫେରି ପାଇଛନ୍ତି ବୃଦ୍ଧ ଦମ୍ପତ୍ତି । ହାୱଡାର ହଥୁବା ଘୋଷ ପାଡା ନିବାସୀ ପ୍ରଶାନ୍ତ ଦତ୍ତ ୨୬ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଧାନ ବେପାର କରୁଥିଲେ। ତାଙ୍କର ଏକମାତ୍ର ପୁଅ ତଋଣ ଦତ୍ତ ବେପାରରେ ବାପାଙ୍କୁ ସହାୟତା କରୁଥିଲା। ଧାନ ବେପାରରେ କ୍ଷତି ଯୋଗୁ ତଋଣ ଉଧାର କରଜରେ ବୁଡି ଯାଇଥିଲା। ଏଣୁ କରଜଦାତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପୀଡ଼ିତ ତଋଣ ୧୯୯୯ ମସିହାରେ ଘର ଛାଡି କେଉଁ ଆଡେ ପଳାଇଥିଲେ।

ତଋଣ ଘରୁ ଯିବା ବେଳେ ତାଙ୍କୁ ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା। ତାଙ୍କ ପିତାମାତା ପ୍ରଶାନ୍ତ ଓ ସନ୍ତ୍ୱନା ପୁଅ ନିଖୋଜ ହେବା ନେଇ ହାୱାଡା ପୋଲିସରେ ଏତଲା ଦେଇଥିଲେ। ଅନେକ ବାର ଥାନାକୁ ଦଉଡାଧାପଡା ବି କରିଥିଲେ ହେଲେ ପୁଅର କୌଣସି ସନ୍ଧାନ ମିଳିନଥିଲା। ପଡୋଶୀ ମାନସ ଚକ୍ରବର୍ତ୍ତି କହିଛନ୍ତି ଯେ ଗତ କିଛି ବର୍ଷରେ ବୃଦ୍ଧ ଦମ୍ପତ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଝିଅମାନଙ୍କୁ ବାହା କରାଇଛନ୍ତି, ଜାଗା ଜମି ବିକି ତଋଣ କରିଥିବା ବାକି କରଜ ସୁଝି ଦେଇଛନ୍ତି। ହେଲେ ତଋଣର କୌଣସି ଖୋଜ ଖବର ନଥିଲା, ତେବେ ସେ ଦିନେ ନା ଦିନେ ଫେରି ଆସିବ ସେହି ଆଶାରେ ବୃଦ୍ଧି ଦମ୍ପତ୍ତି ଦିନ କଟାଉଥିଲେ।

ଏଥିରେ ଏସଆଇଆର ପାଇଁ ହାୱଡା ବୁଥ ନମ୍ବର ୨୫୯ର ବିଏଲଓ ତପନ ଧର ଏସଆଇଆର ଫର୍ମ ବାଣ୍ଟିବାକୁ ଦମ୍ପତ୍ତିଙ୍କ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ। ଏଥିରେ ପ୍ରଶାନ୍ତ ତାଙ୍କ ନିଖୋଜ ପୁଅ ନାମରେ ମଧ୍ୟ ଏକ ଫର୍ମ ପୂରଣ କରି ବିଏଲଓଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ। ବିଏଲଓ ତପନ ଧର ମ୍ୟାପିଙ୍ଗ ପ୍ରକ୍ରିୟା କାଳରେ ତଋଣଙ୍କ ସନ୍ଧାନ ପାଇଥିବା ତାଙ୍କ ପିତା ପ୍ରଶାନ୍ତଙ୍କୁ ଜଣାଇଥିଲେ। ତାଙ୍କ ପୁଅ ତଋଣ ପଶ୍ଚିମ ମେଦିନପୁରର ପିଙ୍ଗଳାସ୍ଥିତ ଦୂଜିପୁର ଗାଁରେ ରହୁଥିବାର ପ୍ରଥମରୁ ମ୍ୟାପିଙ୍ଗ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଶାନ୍ତଙ୍କୁ କହିଥିଲେ। ଏହା ଛଡା ସେ ବୃଦ୍ଧ ଦମ୍ପତ୍ତିଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ତୁରନ୍ତ ତଋଣ ରହୁଥିବା ଅଞ୍ଚଳର ବିଏଲଓ ରଘୁ ବାବୁଙ୍କ ସହ ଫୋନରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରିଥିଲେ। ସେ ପୁଷ୍ଟି କରିଥିଲେ ଯେ ତଋଣ ସେଠାକାର ଭୋଟର।

ତପନ ଧର ଟାଇମସ ଅଫ ଇଣ୍ଡିଆକୁ କହିଛନ୍ତି ଯେ ‘ପରିବାରକୁ ଦୀର୍ଘ ସମୟରୁ ଜାଣିଥିବା କାରଣରୁ ମୁଁ ମେଦିନାପୁର ବିଏଲଓଙ୍କୁ ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କରେ ଜଣାଇଥିଲି ଓ ତଋଣଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପରିବାର ସହ ମିଳାଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି’। ତଋଣ ଏବେ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଓ ପୁଅଙ୍କ ସହ ଦୂଜୀପୁର ଗାଁରେ ରହୁଛନ୍ତି। ଏହି ପୁନର୍ମିଳନ ଯୋଗୁ ବୃଦ୍ଧ ପ୍ରଶାନ୍ତ ଦତ୍ତ ଓ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ସାନ୍ତ୍ୱନା ଅପାର ଆଶ୍ୱସ୍ତି ଅନୁଭବ କରିବା ସହିତ ଆନନ୍ଦ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି । ପିତା ପ୍ରଶାନ୍ତ ବିଏଲଓଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରୟାସ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇ କହିଛନ୍ତି ଯେ ‘ଯଦି ଏସଆଇଆର ପ୍ରକ୍ରିୟା ନ ହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଆମ ପୁଅ ଆମକୁ କେବେ ବି ମିଳି ନଥାନ୍ତା’। ଇତି ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଶାନ୍ତ ଦତ୍ତ ଓ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଫୋନ ଯୋଗେ ପୁଅ ସହ ସମ୍ପର୍କ କରିଛନ୍ତି ଓ ସେ କରିଥିବା ସମସ୍ତ ବାକି କରଜ ସୁଝି ଦେଇଥିବାର କହିଛନ୍ତି। ଏଣୁ ସେ ଏବେ ତା ଘରକୁ ଫେରି ଆସୁ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି।

ଏହା ତ ଥିଲା ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗର ଘଟଣା ହେଲେ ଛତିଶଗଡ଼ରେ ମଧ୍ୟ ଏପରି ଏକ ଘଟଣା ଘଟିଛି। ଏଥିରେ ୧୩ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ନିଜ ମଦ୍ୟପ ପିତାର ନିର୍ଯାତନାରେ ଘରଛାଡି ପଳାଇଥିବା ନା ବାଳିକା ଏବେ ଏସଆଇଆର ଯୋଗୁ ଘରକୁ ଫେରିଛି। ଛତିଶଗଡ଼ କାଙ୍କେର ଜିଲ୍ଲାର ଏହି ଘଟଣା ଏବେ ଚର୍ଚ୍ଚାର ବିଷୟ ପାଲଟିଛି। ୨୭ ବର୍ଷୀୟ ମହିଳା ଏସଆଇଆର ଯୋଗୁ ଏହି ସପ୍ତାହରେ ଘରକୁ ଫେରିଛନ୍ତି। ସୁନିତା ଯାଦବ ୨୦୧୨ ମସିହାରେ କେଶକାଲ ଗାଁରୁ ନିଖୋଜ ହୋଇଯାଇଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ୧୪ ବର୍ଷ ବୟସ ହୋଇଥିଲା। ପୋଲିସରେ ନିଖୋଜ ଏତଲା ଓ ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ଖୋଜାଖୋଜି ପରେ ବାପାମା ଝିଅର ଆଶା ଛାଡି ଦେଇଥିଲେ।

ସୁନିତା ଯାଦବ ଯିଏ ଏବେ ରାୟପୁରରେ ରହୁଛନ୍ତି ନିକଟରେ ତାଙ୍କୁ ବିଏଲଓ ଭେଟି ୨୦୦୩ ମସିହାର କାଗଜପତ୍ର ଜମା କରିବାକୁ କହିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ତାଙ୍କ ପିତାମାତଙ୍କ ବିବରଣୀ ମଗା ଯାଇଥିଲା। ସୁନିତା ପାଖରେ ଏ ସବୁ କାଗଜପତ୍ର ନଥିଲା, ଏଣୁ ସେ ଏହାକୁ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ପିତାମାତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଘରକୁ ଫେରିଛନ୍ତି। ସେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ମୋ ବାପା ମଦ ପିଇ ସବୁବେଳେ ମୋତେ ପିଟନ୍ତି। ୨୦୧୯ରେ ପିତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଣେ ମହିଳା ତାଙ୍କୁ ଆଶ୍ରୟ ଦେଇଥିଲେ। ଯଦି ଏସଆଇଆର ପାଇଁ କାଗଜପତ୍ରର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡି ନଥାନ୍ତାସେ କେବେ ଘରକୁ ଫେରି ନଥାନ୍ତେ।