December : ଏଇଠି ମଣିଷ ଅଟକି ଦେଖି ଥାଏ ପୂରା ବର୍ଷକୁ, ନିଜକୁ ଓ ନିଜର ସବୁ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ...

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ : ଡିସେମ୍ବର... ବର୍ଷର ଶେଷ ମାସ। କେବଳ କ୍ୟାଲେଣ୍ଡର ହିସାବର ନୁହେଁ ସବୁଥିରେ। ଇଏ ସେହି ମାସ ,ଯେତେବେଳେ ଅନେକ ସଂପର୍କ , ଅନେକ ଚେଷ୍ଟା ଓ ଅନେକ କାହାଣୀ ରହିଯାଇଥାଏ ଅଧାରେ । ଇଏ ସେହି ମାସ ଯାହା ଆପଣଙ୍କୁ ହଠାତ୍ ମନେପକାଇଦିଏ ଯେ, ଜାନୁଆରୀରେ ଲେଖା ଯାଇଥାଏ ପ୍ରେମ ପତ୍ର ଆଜି ବି ପକେଟର ଗୋଟିଏ କୋଣରେ ପଡ଼ିଛି। ସମୟ ବଦଳିଗଲା, ପାଣି ପାଗ ବଦଳି ଗଲା...କିନ୍ତୁ ସେହି କାଗଜ ସେଇଠି ରହିଗଲା। ଡିସେମ୍ବର ଆମକୁ ଜଣାଏ ଯେ, ପ୍ରତି କଥାର ଜବାବ ମିଳେନି କି ସବୁ ଅପେକ୍ଷାର ପୂରା ହୁଏନି। ଆମେ ଆଜି କହୁଛୁ କାବିତାର ଡିସେମ୍ବର କଥା... ପ୍ରେମ କାହାଣୀର ଡିସେମ୍ବର କଥା...ଥଣ୍ଡାର ଡିସେମ୍ବର କଥା.. ବିଚ୍ଛେଦର ଡିସେମ୍ବରର କଥା।

ଡିସେମ୍ବରର ଆସୁ ଆସୁ ମଣିଷ ପାଖରେ ହିସାବ ହେବାକୁ ଲାଗିଥାଏ। ହଜି ଯାଇଥିବା ମଣିଷଙ୍କ କଥା ମନେ ପକେଇ ଦେଇଥାଏ। ଆଉ ସେହି ଲୋକଙ୍କ କଥା ବି ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ଯାହା ସହ କେବେ ହୋଇପାରି ନଥିଲା କଥା ଦିଆ ନିଆ। କିଛି ଲୋକ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଚାଲିଗଲେ। ଆଉ କିଛି ବାସ୍ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ କେବଳ ଦୂରତା ବଜାୟ ରଖିଲେ ।

ଡିସେମ୍ବର କେବଳ ଥଣ୍ଡା ଆଣି ନ ଥାଏ। ସ୍ମୃତି ଶକ୍ତିକୁ ବଢ଼ାଇ ଦେଇଥାଏ, ଯାହା ପୂରା ବର୍ଷ ମନ ଭିତରେ ଚାପି ହୋଇ ରହିଥାଏ। ଡିସେମ୍ବରରେ ଏ ସବୁ ସାମ୍ନାକୁ ଚାଲି ଆସେ। ସେଥିପାଇଁ କୁହନ୍ତି... ସାହିତ୍ୟରେ ଡିସେମ୍ବର ବାରମ୍ବାର ବାରମ୍ବାର ଫେରିଥାଏ। କାହିଁକିନା ଏହି ମାସ ଶେଷ ଓ ସ୍ୱୀକାର ଏବଂ ଆକ୍ସେପ୍ଟାନ୍ସ ଓ ଡିନାଏଲ୍ ମଧ୍ୟରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥାଏ। ଏଠାରେ କାହାଣୀ ଶେଷ ହୋଇ ନଥାଏ... ବାସ୍ ଖାଲି ନିଜକୁ ବୁଝାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିପକାଏ ... ବାସ୍ତବିକ୍ ଡିସେମ୍ବର ଉଦାସ ଆଣେ। ଇଏ କେବଳ ଗୋଟିଏ ଭାବନା ନୁହେଁ , ପ୍ରକ୍ଟିକାଲି ଦେଖିଲେ ବି ଡିସେମ୍ବର ଆମକୁ ଅନୁଭବ କରାଏ ଯେ, କ୍ୟାରିୟର, ପର୍ସନାଲିଟି, ଜୀବନରେ ଭାବିଥିବା ଏମିତି ଅନେକ କଥା , ଯାହା ଏବେ ବି ରହିଯାଇଛି ଅଧୁରା। ଜାନୁଆରୀରେ ଯେଉଁ ଉପଲବ୍ଧି କଥା ଭାବିଥିଲେ ଡିସେମ୍ବରରେ ସେହି ଉପଲବ୍ଧି ହାସଲ କରିନାହାନ୍ତି।

ବର୍ଷର ଶେଷ ଅକ୍ଟୋବର ନଭେମ୍ବର... ବେଶ୍ ଉତ୍ସବର ହୋଇଥାଏ। ପୂଜା ପର୍ବରେ ଚାରିଆଡ଼େ ଯେମିତି ଫେଷ୍ଟିଭ୍ ମାହୋଲ । ଅଲୋକ , ବନ୍ଧୁ ମିଳନ, ପିଠାପଣାରେ ଗୋଟେ ପଟେ କହିବାକୁ ଗଲେ ସମୂହିକ ଖୁସି। କିନ୍ତୁ ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀ ସରିଥାଏ ମାହୋଲ୍ ଶାନ୍ତ ପଡ଼ିଯାଇଥାଏ। ସେହି ରାସ୍ତା ସେହି ଲୋକ , ସେହି ଦିନଚର୍ଯ୍ୟା। ଆଉ କିଛି ବାହାନ ନଥାଏ ଖୁସିକୁ ସେଲିବ୍ରେଟ୍ କରିବାକୁ ... ଆଉ ନିଜ ଉଦାସୀନତାକୁ ଲୁଚାଇବାକୁ।

ଡିସେମ୍ବର କେବଳ ଭାବନାର ନୁହେଁ ପରିସ୍ଥିତିର ବି ମାସ ହୋଇଥାଏ। ଦୁନିଆର ଅନେକ ଅଞ୍ଚଳ , ଯେମିତି କି ସାଇବେରିଆକୁ ଡିସେମ୍ବର ପୂରା ଥରାଇଦିଏ। ଯେଉଁଠି ଚଳିବା ମୁସ୍କିଲ୍ ହୋଇଯାଇଥାଏ। ଜନ ଜୀବନ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଯାଇଥାଏ। ସେମିତି ଆମ ଭାବନା ବି ଦୁଇ ଭାଗରେ ବାଣ୍ଟି ହୋଇଯାଇଥାଏ। କିଛି ଭାବନା ଗରମ ହୋଇଥାଏ। ଖୁସି , ରାଗ , ଯାହା ଜଲ୍ଦି ବାହାରକୁ ଚାଲିଆସିଥାଏ। କିଛି ଥଣ୍ଡା , ଯାହା ଥକ୍କା, ଏକୁଟିଆପଣ, ପସ୍ତାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥାଏ। ଯାହା କେବେ ବାହାରକୁ ଆସି ପାରିନଥାଏ। ଭିତରେ ଭିତରେ ଚାପି ହୋଇ ରହିଯାଇଥାଏ। କିନ୍ତୁ ଡିସେମ୍ବର ନା ଆଶା ଦେବାର ମାସ ନା ଭାଙ୍ଗିବାର। ଇଏ ସେହି ସମୟ ଯେଉଁଠି ମଣିଷ ଅଟକି ଦେଖି ଥାଏ ପୂରା ବର୍ଷକୁ, ନିଜକୁ ଓ ନିଜ ନିଷ୍ପତ୍ତି ।

ଡିସେମ୍ବର ଏମିତି ଏକ ମାସ । ଯେଉଁଠି ଉତ୍ସବ ଶେଷ ହୋଇଯାଏ କିନ୍ତୁ ନିଜକୁ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଏ। ଡିସେମ୍ବର ଏମିତି ଏକ ମାସ ଯେଉଁଠି ଆଶା ଓ ବାସ୍ତବତା ଆମ୍ନା ସାମ୍ନା ହୋଇଥାନ୍ତି। ଅନେକ ସ୍ମୃତିକୁ ଧରି ରଖିବା ଓ ଛାଡ଼ି ଦେବାର ମାସ। ସେ ଯାହା ବି ହେଉ ଶେଷରେ ଏତିକି କହି ପାରିବା ଏହି ମାସ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଥାଏ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅନ୍ତ ପରେ ଏକ ନୂଆ ଆରମ୍ଭ ନିଶ୍ଚୟ। ....